Prof. dr inż. Janusz Groszkowski ur. 21 marca 1898 r. był nestorem polskiej radiotechniki, elektroniki, wychowawcą wielu pokoleń elektryków i elektroników, działaczem społecznym i państwowym, ale przede wszystkim był patriotą i Wielkim Człowiekiem - humanistą.

W 1915 roku został jednym z pierwszych studentów Politechniki Warszawskiej. Jeszcze jako student w 1917 roku rozpoczął pracę dydaktyczną na stanowisku asystenta Katedry Miernictwa Elektrycznego, a od roku 1922 prowadził wykłady na temat lamp katodowych, a następnie radiotechniki jako najmłodszy wykładowca Politechniki Warszawskiej.

W 1929 roku, w wieku 31 lat został mianowany profesorem nadzwyczajnym Politechniki Warszawskiej, a w 1935 roku profesorem zwyczajnym (nominację profesorską wręczał Mu Prezydent Ignacy Mościcki) i dziekanem Wydziału Elektrycznego.

Prezes Stowarzyszenia Elektryków Polskich w latach 1936-1937, członek honorowy SEP od 1957. Medal im. prof. Janusza Groszkowskiego to wyróżnienie dla osób szczególnie zasłużonych dla twórczej pracy w dziedzinie elektryki, zwłaszcza w dziedzinach uprawianych przez prof. Groszkowskiego, za wybitne osiągnięcia na polu naukowym, technicznym, pedagogicznym, społecznym lub zawodowym.

Profesor Janusz Groszkowski był człowiekiem niezwykłym i jednym z największych profesorów i nauczycieli. Cechowały Go wrażliwość i ciekawość oraz umiejętność integrowania poszczególnych dyscyplin naukowych, umiejętność syntezy wiedzy oraz zdolność wyciągania nowatorskich wniosków. Jak sam mówił: "Nauka to nie samo zaspokojenie ciekawości i przenikanie tajemnic otaczającego nas świata, lecz także siła, siła życiowa narodu, która w walce o byt decyduje bardziej stanowczo niż każdy inny oręż" Odszedł na zawsze 3 sierpnia 1984 r.